- vekil vükelâ
- ви́дные де́ятели; отве́тственные рабо́тники
Türkçe-rusça sözlük. 2013.
Türkçe-rusça sözlük. 2013.
vekil vükela — is., ç. İleri gelenler … Çağatay Osmanlı Sözlük
vekil — is., Ar. vekīl 1) Birinin, işini görmesi için kendi yerine bıraktığı veya yetki verdiği kimse 2) Milletvekili 3) esk. Bakan Hanın avlusundan sokağa vekil ve sefir otomobillerine taş çıkartacak bir lüks otomobil yürüdü. R. N. Güntekin Birleşik… … Çağatay Osmanlı Sözlük
vükela — is., ç., esk., Ar. vukelā Osmanlı İmparatorluğu nda bakanlar, vekiller Birleşik Sözler vekil vükela … Çağatay Osmanlı Sözlük
VÜKELÂ — (Vekil. C.) Vekiller. Bakanlar. Nâzırlar. Kendilerine iş havale edilenler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük